Vorige week werd ik tijdens een buurtborrel aangesproken door twee jonge moeders. “Jij bent toch advocaat?” Ik knik aarzelend, op mijn vrije dag.
“Heb je ook een beetje verstand van adopties?”
Ik knik weer en begin al wat enthousiaster te worden.
“Kun je dan aan ons uitleggen, waarom zij na de adoptie van Xian in China niet meer naar de Nederlandse rechter hoeft en wij voor Nigel wel, die is toch ook legaal geadopteerd in Nigeria?”
“Waarom nog een keer in Nederland naar de rechter, terwijl er al een buitenlandse adoptiebeslissing is?”
Ik snap de verwarring, terwijl het antwoord eigenlijk heel simpel is.
Het Haags Adoptieverdrag
In 1993 hebben 66 landen in Den Haag een verdrag gesloten over adoptie tussen verschillende landen; het Haags adoptieverdrag.
In dit verdrag zijn afspraken gemaakt om een adoptieprocedure zo zorgvuldig mogelijk te laten verlopen. Via betrouwbare bemiddelingsbureaus en transparante procedures, begeleid door professionals. De aangesloten landen volgen allemaal dezelfde in het verdrag afgesproken route.
Het belang van het te adopteren kind staat daarbij steeds centraal.
Wanneer een adoptie is uitgesproken in een land dat is aangesloten bij het Haags Adoptieverdrag, dan is deze adoptie in alle verdragslanden direct rechtsgeldig. Omdat vast staat, dat de adoptieprocedure zorgvuldig is verlopen. In de afgelopen jaren hebben zich steeds meer landen aangesloten bij het verdrag.
Bij de moeder van Xian gaat een lampje branden.
“China is dan zeker partij bij het Haags Adoptieverdrag?”
“Ja klopt, sinds 2006” , beaam ik. “Daarom hoef je in Nederland niet meer naar de rechter voor een erkenning van de in China uitgesproken adoptie”.
“En voor Nigel moet dat wel, omdat Nigeria dan zeker niet bij dat verdrag is aangesloten”, vult de moeder van Nigel aan.
En zo is het precies.
Wanneer een adoptie is uitgesproken in een land dat niet bij het Haags Adoptieverdrag is aangesloten, dan dient er nog een erkenningsprocedure gevoerd te worden bij de Nederlandse rechter.
Is de adoptie in het land van herkomst aantoonbaar juist verlopen, dan zal de Nederlandse rechter de buitenlandse adoptie zeker erkennen.
Als advocaat ben ik regelmatig bij een dergelijke procedure betrokken en ik hanteer daar in principe vaste tarieven voor, zodat vooraf duidelijk is wat de kosten zijn.
Maar dit is nog niet alles.
Adoptie naar Nederlands recht
Het kan ook zo zijn, dat er in het buitenland geen adoptie is uitgesproken, maar een soort voogdijbeslissing of dat het kind alleen maar toestemming heeft gekregen om het land te verlaten om in Nederland geadopteerd te worden.
Ook dan dient de Nederlandse rechter er aan te pas te komen.
Het gaat dan om een adoptieprocedure naar Nederlands recht.
Een adoptie naar Nederlands recht kan pas worden aangevraagd, wanneer er 1 jaar voor het adoptiekind is gezorgd en de adoptieouders minimaal 3 jaar samen zijn. Bij een eenouderadoptie geldt deze laatste voorwaarde uiteraard niet. Ook voor dit traject heb je een advocaat nodig.
“Duidelijk?”
De beide moeders knikken.
“Wanneer er toch nog vragen zijn, kunnen jullie mij altijd bellen”, besluit ik mijn korte college adoptierecht.
