Kort gezegd mag je niet verhuizen met je kinderen als je ex-partner daar geen toestemming voor geeft. Dit geldt voor ex-partners die samen het ouderlijk gezag over de kinderen hebben. Hoe het precies zit, licht ik toe in dit blog.

Regelmatig krijg ik van ouders vragen over dit onderwerp: of ze echt de toestemming van hun ex-partner nodig hebben om met de kinderen te mogen verhuizen? Dat is inderdaad het geval. Verhuizen zonder toestemming of alvast maar verhuizen in afwachting van toestemming raad ik zeer sterk af.

Te voortvarend

Krijg je (niet direct) de toestemming van je partner om met de kinderen te verhuizen dan kun je vervangende toestemming voor verhuizing aan de rechter vragen. Een advocaat dient zo’n verzoek in. Wacht je hier niet op en verhuis je toch eerst, dan neemt de rechtbank je dat niet in dank af. Je riskeert een afwijzing van het verzoek tot vervangende toestemming alleen al op grond van het feit dat je te voortvarend te werk bent gegaan. 

Over het gezamenlijk ouderlijk gezag schreef ik al eerder een blog, goed om dat te lezen.

Wat adviseer ik om te doen?

Zoals altijd geldt ook hier dat het belang van het kind een rol speelt. Daaruit mag echter niet worden afgeleid dat dit belang bij geschillen over gezamenlijke gezagsuitoefening altijd zwaarder weegt dan andere belangen. De rechter zal bij zijn belangenafweging met alle specifieke omstandigheden rekening houden. De volgende omstandigheden kunnen onder andere een rol spelen als het om een verhuizing gaat:

• de noodzaak om te verhuizen;
• de mate waarin de verhuizing is doordacht en voorbereid;
• de door de verhuizende ouder geboden alternatieven en maatregelen om de gevolgen van de verhuizing voor de minderjarige kinderen en de andere ouder te verzachten of te compenseren;
• de leeftijd van de minderjarige kinderen, de mening van de kinderen en de mate waarin zij geworteld zijn in de omgeving of juist gewend zijn aan verhuizingen;
• de extra kosten van het contact tussen de andere ouder na de verhuizing.

Nog meer weten over bepalende omstandigheden? In de rechtspraak zijn hierover richtlijnen geformuleerd door ons hoogste rechtscollege, de Hoge Raad.

In verhuiszaken zullen specifieke omstandigheden van de zaak – die dus telkens anders kunnen zijn –  voor de rechter aanleiding geven om de vervangende toestemming tot verhuizen wel of niet te verlenen.
De rechter maakt daarbij een belangenafweging. De praktijk is dat de gevraagde toestemming vaker wordt geweigerd dan toegestaan.

Wat adviseer ik om te doen?

1. Verhuis onder geen beding met de kinderen, zonder (vervangende) toestemming!
2. Zet nog geen definitieve stappen ten aanzien van het kopen van een nieuwe woning of inschrijving op een andere school zolang er geen toestemming is van de andere gezagdragende ouder.
3. Doe dit ook niet zolang er geen vervangende toestemming van de rechter is. 
4. Ga met de andere ouder in gesprek, al dan niet via mediation.
5. Betrek de andere ouder bij de besluitvorming en denk na over het compenseren van nadelige gevolgen voor de andere ouder. 

Heb je vragen hierover of andere vragen over scheidingsgerelateerde zaken? Neem dan contact met mij op. Beluister ook mijn podcast, waarin ik nuttige informatie en advies deel over waar jij bij een echtscheiding tegenaan loopt.